گروه فلاکسوس
08
ژوئن
بنیان های هنر مفهومی
جنبش هنر مفهومی همچون یک هرم، از تقاطع سه وجه پدیدار شد: ایده، زبان و نفی شیء هنری. ایده، برگرفته از اندیشه و تفکر، جایگزینی برای احساس و شهود در قلب جریان غایی هنر مدرنیستی یعنی اکسپرسیونیسم انتزاعی بود. زبان نیز در نوعی رویارویی با حاکمیت مقتدرانه تصویر و عناصر بصری و به منظور ایجاد […]
Tags: آلن کاپرو, آوانگارد, آیکون, اکسپرسیونیست, اکسپرسیونیسم انتزاعی, اگزیستانسیالیستی, ایندکس, ایو کلین, باربارا کروگر, پرفورمانس آرت, پست مدرن, پوزیتیویسم, پیرو مانزونی, تری اکینسون, جاسپر جانز, جان بالدساری, جان کیج, جوزف کوسوت, چارلز ساندرس پیرس, دال و مدلول, دگماتیسم, دیالکتیک, رابرت راشنبرگ, رولان بارت, ژانر چیدمان, سمبول, سول لوویت, شمایل, فتو آرت, فردینان دوسوسور, کیت آرنت, گروه فلاکسوس, لودویک ویتگنشتاین, مایکل بالدوین, مدرن, مدرنیست, نئودادائیستی, نشانه شناسی, نماد, نمایه, هنر مفهومی, واقع گرا, ویکتور برجین,
09
فوریه
1
انقلاب مفهومی
جنبش هنر مدرن، در سال های میانی قرن بیستم، موفق به تبیین نظری”مدرنیسم در هنر” توسط نظریه پردازان برجسته ای چون “کلمنت گرینبرگ” شد. این دستاوردی بزرگ در اروپا بود که بعدها با نام مکتب نیویورک رقم خورد. اما این دوران بالندگی دیری نپایید و اندکی بعد در سال های پایانی دهه 1960 دستخوش بحران شد. جریان های ساختارشکنی که به سقوط هنر مدرنیستی می اندیشیدند.