انسلم کیفر نقاش و مجسمه‌ساز آلمانی در سال 1945، دو ماه قبل از اتمام جنگ جهانی دوم در آلمان متولد شد. او از شاگردان جوزف بویز و استاد مسلم نقاشی یادبود(خاطره) است.

کیفر در کل مجموعه آثار خود با گذشته بحث می کند و به موضوعات تابو و بحث برانگیز تاریخ اخیر می پردازد. آثار او همه برگرفته از داستان‌های اساطیری، فلسفه، شعر و تاریخ است و به نظر می‌آید او می‌تواند از هر ذره‌ای در این دنیا و حتی دنیای ماورایی، آثاری پرمعنا خلق کند. او در آثارش دغدغه رابطه فرهنگ آلمان با نازیسم را داشت; رابطه‌ای كه به گونه‌ای نمادین در كتابهای مصور و نقاشی ها و بعد مجسمه‌ها و چیدمانهایش نیز انعكاس دارد.

مجموعه‌ای از نقاشی‌هایی که کیفر بین سال‌های 1980 و 1983 اجرا کرد، ساختمان‌های سنگی رو به جلو را به تصویر می‌کشد که به نمونه‌های معروف معماری ناسیونال سوسیالیستی اشاره می‌کنند. میدان بزرگ در To the Unknown Painter (1983) به طور خاص به حیاط بیرونی صدارتخانه هیتلر در برلین اشاره دارد که توسط Speer در سال 1938 به افتخار سرباز گمنام طراحی شده است. در سال‌های 1984-1985، او مجموعه‌ای از آثار را روی کاغذ ساخت که شامل عکس‌های سیاه و سفید دستکاری شده از مناظر متروک با تیرهای برق و خطوط برق بود. چنین آثاری مانند ابر سنگین (1985) پاسخی غیرمستقیم به بحث و جدل در آلمان غربی در اوایل دهه 1980 در مورد استقرار موشک های هسته ای تاکتیکی ناتو در خاک آلمان و قرار دادن تأسیسات پردازش سوخت هسته ای بود.

كیفر در آثارش از ابزار و مصالح مختلفی استفاده میكند. آثار غول‌آسای او شامل مواد و متریال‌های گوناگونی چون کاه، سفال، سرب، لاک‌الکل، خاکستر، گل‌ها و گیاهان است

عکس و عکاسی به عنوان ابزاری پایه در آثارش حضوری قابل توجه دارد. کیفر هنرمندی است که در زمرهٔ هنرمندان نئواکسپرسیونیسم جای دارد و آثار او چون قطعات بزرگ رمزگذاری‌ شده‌ای هستند که بیننده را وا می‌دارند تا در مسیر رمزگشایی آن‌ها از میان دغدغه‌های خود او عبور کرده و به تأمل دربارهٔ آن‌ها بپردازد.

وی تجربه مستقیمی از جنگ جهانی دوم نداشت، اما در میان خرابی‌های کشوری بزرگ شد که به آرامی در حال بازسازی اخلاقی، فیزیکی و روانی خود بود.

مجموعه سی ساله آثار کیفر در نخستین نگاه اسرارآمیز و ناگشودنی‌اند. وی با پرداختن دوباره به اساطیرِ پیدایش کشورش، فرم و داستان سرایی را برای ابداعِ نوع جدیدی از نقاشی تاریخی درهم می‌آمیزد.

ظاهراً علت استفاده کیفر از اینگونه مواد، علاقه و شیفتگی اش به تناقض است. سطوح کبره بسته، ترک خورده، خشن و پوشیده از رنگدانه‌های زنگ زده، دال بر آسیب‌پذیری و شکنندگی زندگی زودگذر ماست.

نقاشی، پیکره سازی، طراحی و چاپ برای قرن‌ها در تاریخ هنر به صورت مجزا حفظ شده بودند. به عنوان نقاش و پیکره ساز، آثار کیفر تحت عنوان نقاشی بیان شده‌اند ولی بیشتر شبیه تصاویر سه بعدی هستند. در این تصاویر سه بعدی ابزاری چون صندلی‌ها، دسته‌های چوب، شاخه‌ها و رشته‌ها، گیاهان و شاخه‌های درختان استفاده شده‌ است. در آثار وی قدرت احساسی کاملاً مشهود است و از بیننده دعوت می‌کند تا در جایی که نقاشی با موضوع اصلی بهم پیوسته و یکی می‌شوند، یک فضای خلاق و پویا بسازد.

کارهای کیفر ما را وا می‌دارد تا در مورد حس تعلق خود از خود سؤال کنیم و این نشان دهنده ارتباط ذاتی هنرمند با فرهنگ اوست. شناخت ارتباط، بین تاریخِ قومی و ملیِ هر شخص، نشان دهنده اهمیت تاریخ، در هنرش می‌باشد که این موضوع در آثار کیفر نیز به خوبی نمایان است.

در آثار کیفر تصویر سازی از متن هم به دفعات دیده شده‌ است. در سال‌های میانی، الهام‌بخش او از شخصیت‌های ادبی، یعنی پل سزان و اینگبورگ باخمن بود.

محل زندگی کیفر، یک کارخانه ابریشم بوده که او از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۷ با خانواده‌اش در آن زندگی می‌کرد. این ملک با وسعت تقریباً ۱۰۰ هکتار، مجموعه‌ای پیچیده از راهرو‌ها، دالان‌ها، ساختمان‌های قدیمی صنعتی، پل‌های عابر پیاده و گذرگاه‌های زیرزمینی است که تبدیل به محلی شد که نه آدم‌ها، بلکه آثار هنری در آن زندگی می‌کردند. این مکان اولین بار در سال جاری به روی عموم باز شد و اکنون به یک نمایشگاه دائمی تبدیل شده است که هر سال از ماه می‌تا اکتبر باز است.

سایر آثار معروف کیفر

منابع

www.article.tebyan.net

www.artsenseschool.com

www.honaronline.ir

www.wikipedia.org