نماد گرایی (سمبولیسم) جنبشی هنری در واکنش به جنبش های رئالیسم و امپرسیونیسم بود. شاعران، موسیقی دانان، هنرمندان و نویسندگان جنبش نماد گرایی همگی از نمادها استفاده می کردند تا مفاهیم را به شیوه ای غیر مستقیم بیان کنند. نقاشان نمادگرا می خواستند نقاشی هایشان معانی ای فراتر از اشکالی که می کشند را به نمایش بگذارد.
نقاشان نمادگرا یا سمبولیسم طیف گسترده ای از موضوعات از جمله قهرمانان، زنان، حیوانات و مناظر را مورد استفاده قرار می دادند. آنها معمولاً به این سوژه ها معانی عمیقی مانند عشق، مرگ، گناه، مذهب یا بیماری را می دادند. آنها به جای این که زندگی واقعی را برای نمایش چیزی به کار
برند از استعاره ها (یا سمبل ها) استفاده می کردند.
هنرمندان معروف سبک نمادگرایی یا سمبولیسم
• پیر پورویس د چاوانس- این نقاش فرانسوی یکی از رهبران جنبش نمادگرایی بود. او همچنین به خاطر کشیدن نقاشی های دیواری در ساختمان ها معروف بود.
• ویلهم همرشوی- نقاش دانمارکی که به خاطر پرتره های سبک نمادگرایی و فضای داخلی خشک و سرد معروف است.
• فردیناند هودلر- نقاش معروف سوئیسی که در اواخر کارش به جنبش اکسپرسیونیسم پیوست.
• گوستاو کلیمت- نقاشی های کلیمت در سال های اخیر مشهور شده اند. او یک نقاش اتریشی بود که در وین مشغول به کار بود.
• گوستاو مورو- مورو در بسیاری از نقاشی هایش از کتاب مقدس مسیحیان و همچنین شخصیت های اساطیری استفاده می کرد.
• ادوارد مونک- بیشتر شهرت او به خاطر نقاشی «جیغ» است. این هنرمند نروژی تأثیر زیادی بر جنبش اکسپرسیونیسم به جا گذاشت.
• اودیلون ردون- این نقاش فرانسوی یکی از رهبران جنبش نمادگرایی بود. وی گفته که کارش وسیله ای برای الهام بخشیدن به مردم است.
• هوگو سیمبرگ- یکی از نقاشان سبک نمادگرایی بود، این نقاش فنلاندی بیشتر به خاطر نقاشی فرشته زخمی مشهور است.
• ویکتور وسنتسوف- یکی از رهبران احیای هنر روسیه بود. او هم موضوعات تاریخی و هم موضوعات اساطیری را نقاشی می کرد .
فرشته زخمی (هوگو سیمبرگ)
پرتره آدل بلوخ بوئر من اول (گوستاو کلیمت)