آلبرتو بوری

مارکو گریگوریان تصویرگر رابطه‌ی متافیزیکی انسان با زمین است؛ زمینی که فراتر از معنای جغرافیایی‌اش، به‌طور تلویحی خاک و کویر ایران و همه‌ی استعاره‌های مرتبط با آن در فرهنگ و ادبیات ایرانی را تداعی می‌کند. اشارات او به خاک مطلقاً شرقی و عرفانی است، درحالی‌که ساختار هنر وی بیش‌تر به رویکردهای غربی در انتزاع کانستراکتیویستی […]